Benauwd

De laatste tijd roep ik wat af naar boven
naar u die bidden en die vragen hoort
Ik schreeuw me schor, ik kan maar moeilijk loven
Heer, alles wat ik ooit geloofde is verstoord
Ik ben beperkt en alles wat ik doe is zuchten
ik  kan niets meer, mijn ruimte is zó klein
Benauwd voelt het mijn hart te luchten,
want ademtocht kan soms zo kostbaar zijn.

Wat is de zin toch van dit tralie-leven,
van: alles wat je doet is al teveel?
Wat wilt u mij hierin aan groeikracht geven?
Mijn hoop sterft in mijn dichtgedrukte keel
Heer, hoe kunt u uw lof bereiden
uit trillen van de handen, bonzen van het hart
uit snauwen naar een kind, uit bitter lijden
uit almaar zoeken, denken dat verwart?

Maar ik blíjf zoeken, Heer, en ik blíjf wachten
en ik blíjf roepen, dan maar geen geluid
Ik móet. Ik moet bij u zijn met mijn klachten
Naar u strekt zich mijn leven smachtend uit.

MLdK -11-10-2017

6 gedachtes over “Benauwd

  1. Deborah zegt:

    ‘Juist op die momenten, als het echt niet meer gaat. Laat me merken, laat me voelen, dat U werkelijk bestaat. En dat uw armen om me heen zijn, en uw liefde mij omgeeft. Dat ik zal zien als ik terugkijk. Dat U mij gedragen heeft.’

    Deze tekst uit een liedje van Reni en Elisa zing ik soms vol overgave…

    Geliked door 1 persoon

Plaats een reactie