Ik weet

De laatste tijd lig ik regelmatig ’s nachts een paar uur wakker. Tijdens de zwangerschap van Eep had ik dat ook. Ik word steevast rond drie uur klaar wakker, en na een uur (of twee) val ik weer in slaap. Zou het een hormonale voorbereiding zijn op de voedingen die er aan zitten te komen? Hoe het ook zij, het zijn geen vervelende momenten. Ik lig wat te denken en wacht tot de slaap mij weer toedekt. Mijn gedachten zijn helder en het is al een paar keer gebeurd, dat me juist dan iets te binnenschiet. Een overtuiging, een tekst, een lied.

Wachtkamer

Dit is de laatste keer dat ik hier kom. In dit wachtkamertje van de bioresonantie-praktijk. Na veertien behandelingen is het klaar. Nee, niet in de zin dat ik genezen ben, al had ik dat voorzichtig gehoopt. Ik ben niet hersteld. Ik ben klaar.

Fiets!

Oh wat had ik zin om te fietsen, gisteren! Vaak kost het teveel energie, niet op het moment zelf, maar achteraf. Maar er zijn van die momenten dat het je niet kan schelen. Je wilt zó graag!

Kerkdienst thuis

Vandaag is een vreemde dag voor veel Christenen in Nederland. Door de maatregelen van afgelopen week, zijn er de meeste kerkdiensten in ons land afgelast. Gek om op zondag, de dag van onze Heer, thuis te blijven en elkaar niet te ontmoeten.

De geur van genezing

Ken je dat…? Je bent bijna op een plek waar je een poos niet bent geweest. Je loopt het paadje op, ziet het liggen. Hoe dichter je bij de plek komt, hoe enthousiaster je wordt. Je weet het je zo goed te herinneren. Je loopt het paadje op, nog een paar passen. Je trekt de deur open en ruikt opeens die vertrouwde geur. Je bent er!

Stil…

De dagen verlopen
De herfst gaat z’n gang
Ik zoek naar de woorden
Ik adem naar zang
Maar niets komt naar boven
Mijn hoofd kent slechts stil
Terwijl mijn hart, kloppend
zoveel zeggen wil