V’rassing you, v’rassing me

Eerst maar eens beginnen met een bekentenis die verder niets met deze blog te maken heeft. Nou ja, bijna niets. Je hebt van die woorden… tenminste, ik wel… waarbij je altijd twijfelt hoe je ze moet schrijven. Kijk, het woord milieu zou zo’n woord kunnen zijn, ware het niet dat ik die in groep 7 een stuk of twintig keer heb moeten overschrijven.

Maar juist vrij simpele woorden, zoals verrassing of herinnering… hmm, daar ga ik dan toch aan twijfelen, iedere keer opnieuw. Die erren, hè?! Het zijn die erren! Maar goed, dat even als ‘stille’mijmering. Spellingchecker aan en… Go!

We hadden laatst zo’n lol hier. Ik móet het even delen. Ik had die dag opeens een herinnering van iets dat ik ooit ergens had gelezen (Ja, zo vaag werkt het bij mij helaas) en we gingen na enige uitleg van mijn kant aan de slag. Hou je ervan je partner te verrassen, maar weet je niet waarmee? Heb je te vaak je neus gestoten, dat je met iets thuis kwam, wat de ander toch minder vond? Dan is dit geheid iets voor jou.

Nodig: twaalf vierkante briefjes van kleur x en twaalf vierkante briefjes van kleur y. Twee pennen en een gezellig blik/leuk doosje.

Neem allebei twaalf briefjes van een kleur en schrijf op elk briefje iets, waar de ander jou écht mee kan verrassen. Dat mag van alles zijn. Van een bos bloemen, tot een weekendje weg. Van een goed gesprek onder het genot van een wijntje tot een dagje shoppen. Geef je verras-idee een cijfer met betrekking tot hoe moeilijk het is uit te voeren. 1 is makkelijk, 3 is erg duur/ingewikkeld/huge. Bij het dichtvouwen van je briefje, schrijf je het cijfer erop. Probeer je twaalf ideeen een beetje eerlijk te verdelen qua moeilijkheidsgraad.
Doe alle briefjes in de pot en trek er vervolgens allebei één van de ander. Niet zeggen, welke je getrokken hebt natuurlijk!

Je kunt een termijn afspreken waarin je die ander zal verrassen, maar omdat er bij ons wat seizoensgebonden ideeen bij zaten (picknicken in de sneeuw is ook weer zo wat) bewaren wij de getrokken briefjes gewoon net zo lang, tot we de ander er een keer mee verrast hebben.

Het leuke is, dat je binnen de kortste keren vergeten bent, wat je voor jezelf had opgeschreven. Eén briefje per maand trekken… Surprise!